İSLAMİYET ÖNCESİ TÜRK TARİHİ KAVRAMLAR

AYUKİ : Hükümet ( ayukinin başında ayguci veya üye bulunur- vezir ) FRESKO : Duvar resmi TİĞİN – TEKİN : Şehzade BUYRUK : Bakan ŞAD : Bağlı boy ve oymakların başına gönderilen hakan çocuklarının aldığı unvan. Tiginlerin tecrübe kazanmak için gittikleri ünvandır. TUDUN : Mali işlerden sorumlu kişi – vergi memuru . TUTUK : Askeri vali . BİTİĞÇİ : Katip , memur bürokrat sınıfı yazışmaları yapar , dış politikayla ilgilenir . TAMGACI : Dış işleri sorumlusu . ( yazışmacı ) APA : Sivil yönetici AĞILIĞ : Hazine görevlisi. OTACI : Hekim ÇABIŞ : Kılavuz TİLMAÇ : Tercüman ALUMÇİ : Tahsildar BÖRÜ : Ordu. Köktürklerdeki muhafız birliği ŞIHNE : Hükümdar soyundan olmayanlara denir. ( askeri görevli ) BALIK : Şehir KÜN : Halk ÜLÜŞ : Ülkenin hanedan üyeleri arasında paylaştırılması BEDİZCİ : Ressam BALBAL ( BENGÜTAŞ ) : Yazılı anıt ÖG : Anne KANG: baba TÜZ : vatandaş ile devletin karşılıklı olarak görev ve sorumluluklarını bildiren yazısız sözleşmedir Yazısız hukuk kurallarına töre denir . Mangala : İslamiyet öncesi Türklerde bir tür zeka ve strateji oyunudur. SEGİRTME : İslamiyet öncesi yaya yarışı.